Hoe gaaf is het om je skivakantie in Utah te combineren met een bezoek aan de mooiste nationale parken van de VS? Onder het motto: als je er toch bent... Dus trokken wij in maart op roadtrip langs Utah’s bekendste natuurparken. En ja, het werd een van onze mooiste trips ooit. Zoveel natuurschoon, zoveel afwisseling, elke dag een feestje. Josee doet verslag.
Best of both worlds
Het stond al lang op onze bucketlist: de National Parks van Utah bezoeken. En dan met name de Mighty Five. Vijf iconische parken, elk met hun eigen karakter en charme: Zion, Bryce Canyon, Arches, Canyonlands en Capitol Reef. Oftewel een soort ‘super five’ voor natuurliefhebbers. In Zion wandel je tussen rode rotskloven, in Bryce Canyon kijk je je ogen uit bij de grillige hoodoos. Arches is beroemd om z’n indrukwekkende natuurlijke bogen en Canyonlands biedt eindeloze uitzichtpunten die je heel nietig laten voelen. Capitol Reef is misschien minder bekend, maar verrast met z’n waterpocket fold, een soort opgevouwen aardkorst vol kloven en gekleurde rotsen. Samen vormen ze het hart van Utah’s natuurpracht. En het leuke is: ze liggen allemaal op roadtripafstand van elkaar!
Start in Las Vegas
We begonnen in Las Vegas, met een directe KLM-vlucht, handig te combineren met een retour via Salt Lake City. En Nevada grenst aan Utah, dus perfect voor een roadtrip. In anderhalve dag verkenden we de highlights van Las Vegas, zonder een dollar uit te geven aan de vele casino’s. Knap toch? Hier lees je meer over onze Las Vegas-tips.
Snow Canyon State Park: klein maar groots
Vanaf Las Vegas reden we in 2 uur (eigenlijk 3 want je passeert een tijdzone) naar het lieflijke stadje St. George, de zuidelijkste stad van Utah. Hier wachtte ons een eerste opwarmer: Snow Canyon State Park. Klein van formaat – net zo groot als De Hoge Veluwe – maar groots qua natuurschoon. Het landschap van lichtgroen begroeide lavavelden en rode rotsen was magisch, zeker met de eerste sporen van een ontluikende lente. We verkenden het park per fiets over een perfect geasfalteerd fietspad van zo’n 5 kilometer. We maakten een stop bij Jenny’s Canyon: een smalle kloof tussen hoge rotswanden. Wow, de roze en rode tinten spatten van de wanden! Daarna klommen we op de Petrified Dunes, versteende duinen met een adembenemend uitzicht over de omgeving. Het contrast van blauwe lucht, rode rotsen, groene vlakten en witte toppen in de verte was puur genieten.
Leuke weetjes: Snow Canyon is vernoemd naar mormoonse pioniers, niet naar sneeuw. En films als The Flinstones en Butch Cassidy zijn hier opgenomen!
Zion National Park: natuurpracht rond Springdale
En door! Op naar het meest bezochte park van Utah: Zion National Park. De weg ernaartoe was al een fantastisch voorproefje, met rood-witte rotsformaties die fel afstaken tegen de blauwe lucht en spectaculaire uitzichten.
Onze uitvalsbasis werd Springdale, een gezellig stadje vol winkels, galeries, hotels en restaurants én gelegen aan de officiële toegangspoort naar het park. Een National Park Pass is vereist om binnen te komen en kun je ter plekke aanschaffen. Wij kozen voor de jaarpas van $80, goed voor bijna alle Nationale Parken in de US.
Zion is een brede riviervallei, omringd door steile, roodgekleurde rotswanden die honderden meter omhoog gaan. Bij de ingang staan diverse wandelroutes aangegeven, of je pakt de gratis parkbus die je afzet bij startpunten verderop. Wij kozen voor de Watchman Trail, een pittige klim van een dik uur naar een prachtig uitzichtpunt. Een topintroductie!
’s Middags huurden we een e-bike om langs de kabbelende Virgin River te fietsen. Ook hier werden we weer overdonderd door de kleurencombinaties van zachtgroen tot knalrood. Wat een dag!
De volgende dag sloten we ons bezoek aan Zion park af met een wandeling door The Narrows, een smalle rivierkloof, waar je soms tot je knieën (of dieper) door het water waadt. Waterdichte tuinbroek en schoenen zijn hoog aan te bevelen want het water is ijs- en ijskoud. Zo’n outfit kun je overal gemakkelijk huren in Springdale en ook bij het Visitor Center.
Bryce Canyon: kleurenpracht en sneeuw
Wat zeggen ze ook alweer? It’s not about the destination, but all about the journey. Dat gold zeker voor de Zion-Mount Carmel Highway naar Bryce Canyon. De smalle tunnel door de rode rotsen, de spectaculaire zandstenen formaties in kleuren van wit tot donkerrood… adembenemend. En het bleek nog slechts een voorproefje want op 20 minuten voor Bryce Canyon passeerden we Red Canyon, meteen toegankelijk vanaf de Highway. Even stoppen dus voor een prachtige wandeling langs, door en over de knalrode zandsteenformaties. Een onverwacht cadeautje onderweg.
En toen, Bryce Canyon. Dit Nationale Park staat bekend om zijn unieke geologische rotsformaties in alle tinten roze en rood. Waar dan? Want vanaf de parkeerplaats zag je nog niets. Maar na 100 meter lopen vielen we stil. We keken neer op een fan-tas-tisch schouwspel van uit de grond opdoemende pilaren – hoodoos genaamd – en grillige rotsformaties van kalk en zandsteen. We daalden af over de Navajo Loop trail en bleven ons vergapen aan al die kleuren en vormen. Maar dit was nog niet alles: wij werden de volgende ochtend verrast met een vers laagje sneeuw! We reden weer terug naar dezelfde parkeerplaats en zagen een spectaculair decor. Alsof de rotsen met poedersneeuw waren bestrooid. Magisch mooi!
Arches National Parks en Canyonlands: grande finale in Moab
De rit naar Moab was allesbehalve saai: over Scenic Byway 12, ook wel A Journey Through Time Scenic Byway genoemd. We passeerden de witte rotsformaties van Escalante Petrified Forest, slingerden door de canyons van Capitol Reef en waanden ons in outer space bij Goblin Valley State Park.
In Moab, ons eindpunt, wachtten de hoogtepunten van Arches National Park. Dit park – dat bekend staat om zijn meer dan 2000 natuurlijke rotsbogen - is zo populair dat je er ’s zomers een tijdslot moet reserveren (1/4 – 31/10). In maart dus nog niet: nog een voordeel van reizen in de winter! We stonden al om 8.00 uur startklaar, en gids Mike nam ons mee door een surrealistisch landschap vol rotsformaties met namen als Babylon’s Tower, The Organ en Balanced Rock. We klommen naar Double Arch, twee bogen die uit één punt lijken te ontspringen – wat een speling van de natuur! Natuurlijk mocht ook Delicate Arch niet ontbreken – hét icoon van Utah, dat je ook op de kentekenplaten van lokale auto’s terugziet.
Insidertip: we liepen ook de Sand Dune Arch Trail: een korte wandeling door smalle zandstenen gangen naar een verborgen boog, omringd door zacht oranje zand. Sprookjesachtig! Het voelt alsof je zo een Indiana Jones-film binnenloopt (en dat klopt: The Last Crusade is hier deels opgenomen!).
We sloten de reis af in Canyonlands National park, vanaf Moab op ongeveer 1 uur rijden. Dit park is weer totaal anders dan Arches: een megagroot ongerept gebied van canyons en tafelbergen uitgesleten door de Colorado River en Green River. Must-see is de Mesa Arch (ja een boog, dat dan weer wel) en de meest fascinerende uitkijk vonden we bij Grand View Point Overlook.
Vanaf Moab is het zo’n 380 km, ongeveer 4 uur rijden naar Park City, het grootste skigebied van Utah. Wij kunnen ons voorstellen dat je eerst wilt gaan skiën en dan de Nationale Parken gaan bezoeken. Deze route – of een deel ervan - is dan ook uitstekend andersom te maken. Afhankelijk van je reisduur geven wij je graag advies.
Conclusie: skivakantie + nationale parken = gouden combi
Wat een trip, wat een impressies! Heb je de tijd? Ga ervoor!
Lees ook:
Praktische informatie en handige combi’s van Nationale Parken in Utah
Skiën in Utah, alle skigebieden op een rijtje
